25 Nisan 2010 Pazar

Kızım ve İlk Bayramımız

Nede olsa ilk bayramımızdı o gün.Sevinçten sabaha kadar uyuyamadı alminam o minicik yüreğiyle,minicik elleriyle defalarca gidip gelip sevdi gardrobunda asılı olan pamuk prenses kıyafetini.
Anneeee ben ne zaman giyicem kıyafetimi ama ben giymek istiyorummmm.yaaaa anne yaaa dedi bıkmak usanmak bilmeden.
Aksilikya olacak işte bir gün öncesinden rahatsızlandı.Bronşit oldu,ama yinede giydi o elbiseyi.
Hastanede yatması gerekirken tören alanındaydı o gün benim minik suratımmm.Herşeye rağmen değerdide aslında.Yeterki mutlu olsun benim miniğim öyle değilmi(:

4 yorum:

Hürrem Sultan dedi ki...

Eveeet kesinlikle.İleride dicek 'ben çok güzel bir çocukluk yaşadım,annem oradayken bile bana elbise aldı istanbuldan hep önemsedi beni ' bu günler yetişkin günlerinde olumlu etkilicek, sosyal olucak bizim minik cadımız. Seviyorum cadıyı:) bu kızın dışı G. içi sen Yeşilcim öpüyorum almişi de seni de muju muju

aksilaz dedi ki...

Benim Kaan'ımda prens olacak büyüyünce.

YEŞİL dedi ki...

hürrem sultan inşallah sende bir an evvel minik cadı yada bi prens yapar minik anne olursun ilk önce daha sonrada ona arkadaş

YEŞİL dedi ki...

aksilaz Kaan da inşallah alminanın zoro su gibi bi kızın elini tutar ilk bayramında sağlıklıca mutluca.....

Yorum Gönder